Church of Techno de heilige grond, vunzige deuntjes, zondige gedachten, een verzengende hitte. Alles kwam samen afgelopen weekend in Groenlo. Maxi Jazz had gelijk toen hij zong `God is a DJ´

Een feest wat dankzij haar programmeringen al jaren mijn maximale aandacht trok, heb ik dankzij een omslachtige reis met het openbaar vervoer altijd links laten liggen. Om met het OV thuis te kunnen komen zou ik om 20.00 al moeten vertrekken, juist als de deuntjes der Dj´s en de euforie der discipelen tot een groot hoogtepunt samen smelten.

Maar toen ik te horen kreeg dat dit de laatste editie op deze bijzondere locatie zou zijn was een naburig hotel snel geboekt.
Een programmering naar mijn hart volgens een logisch muzikale opbouw, een bijzondere locatie en überhaupt de absolute liefde voor de muziek, de heenreis werd hierdoor een aangename en na de incheck in het hotel viel ik van de ene in de andere positieve ervaring.

The Church

Lopende richting de heilige grond kwamen de bekende basslijnen me al van verre tegemoet dreunen, wat me wat verbaasde gezien de opvallend grote groep direct omwonenden.
Zoveel mensen woonachtig naast een festival terrein, ik was benieuwd wat dit met het geluid zou doen. Het is me 100% meegevallen en kon een kleine glimlach niet onderdrukken toen ik door het hek naar ´buiten´ keek en op 5 meter afstand een groepje senioren bij een naburig terras achter hun omeletje zag zitten terwijl hun glaasje verse jus d´orange over tafel danste.

Ik kwam binnen bij Tjaard die voor een fijne opening zorgden. Groovy doch redelijk stevig. Ernstig lekker dansbaar dankzij veel percussie en het spelen van hun eigen producties.

Variatie op Church Of Techno

Dinant van Tongeren, die ik als geboren Apeldoorner vaker heb zien spelen nam samen met zijn maatje Grzegorz als GD-Connect de decks over. Het werd een spannend optreden met veel vrolijkheid en opzwepend gedrag van de mannen zelf en veel muzikale variatie. Van hardgroove naar peak- Techno om af te wisselen met een 90s mashup.
Waar vele Techno artiesten tegenwoordig diverse varianten op ‘No Good’ van de Prodigy op de tafels gooien kozen de mannen van GD voor een fantastische remix van een later werk van deze pioniers namelijk ‘Thunder’

Het kerkplein was overzichtelijk, gezellig en godzijdank voor een groot gedeelte in de schaduw want het was stevig warm. Mede dankzij alle gebouwen erom heen die geen enkel zuchtje wind toelieten.

Het werd tijd om de inwendige mens te verzorgen. De snackkraam stond in de uiterste hoek van de chill area en was niet heel ruim in assortiment maar voldoende voor een dag als deze. Opvallend waren de hele schappelijke prijzen die werden gehanteerd. Zo kan het ook, organisatoren uit het westen..

De chill was zoals die hoort te zijn. Geen gebeuk, vele plekken om te zitten om rustig wat uit je nek te lullen en aangekleed met opblaas flamingo’s, krokodillen en meer rariteiten.

De verhalen die ik schrijf als ik voor Festivallovers op pad ga zijn normaliter wat langer van stof, maar een one stage event zonder gekke fratsen als randvermaak maakt dat de woorden wat sneller op zijn.

Dit event bewees voor mij dat ,alweer, om zoveel verschillende redenen mijn voorkeur echt uitgaat naar dit soort kleinere feestjes ten opzichte van de grotere. Er lijken meer liefhebbers te zijn, er zijn geen wachttijden, de prijzen zijn nog vriendelijk. Maar ook details als geen enkele wachtrij bij zowel de bar als het toilet en het continu verschonen en aanvullen van de toiletten enzovoort.

Hardgroove

De rest van de dag is het verstand op afwezig gegaan en heb ik enorm genoten van de b2b tussen Locus Error en Thimo Konings. (tegen de avond in de chill nog een half uur een geanimeerd gesprek gevoerd met een amicale gast met opvallend veel verstand van muziek. Om er na een hele poos pas achter te komen dat deze amicale gast Thimo Konings was :D) Spartaque was de enige onbekende voor me en heel energiek als verschijning alsmede platenkeuze. Prima optreden, gevolgd door Grace Dahl. Hardgroove Hardgroove Hardgroove. Wat.1.fantaschtische set was dit. En Remco Beekwilder was aanwezig om de laatste restjes energie van ons te nemen. Waarvan akte.

Tijdens de set van Beekwilder besloot ik de dame op respectabele leeftijd die mij in het begin van de dag van munten had voorzien, ik later op de dag de toiletten zag schoonmaken en tijdens etenstijd met broodjes frikadel in de weer was voor de crewleden toch maar even aan te spreken. Het feest was op het hoogtepunt en deze fiere dame stond tussen het publiek afval te verzamelen met een afvaltang.

Op mijn vraag of ze het gebeuk al een beetje zat werd zei ze de legendarische woorden “ Och jongen, ik ben die muziek de hele dag al zat. Maar de mensen vinden het leuk en ik wil mijn zoon helpen’

Haar zoon dus blijkbaar de organisator van het geheel, waarna de vrouw wel vol overgave begon over de lichtshow die ze stiekem wel heel mooi vond dit jaar.

Church of Techno, top locatie, fantastische programmering, zeer gemoedelijk, zeer betaalbaar, zeer hoog gehalte liefhebbers met gemiddeld en wat hogere leeftijd.

Ik heb genoten en houd met grote aandacht toekomstige mededelingen in de gaten. Ben reuze benieuwd of dit concept zich ergens anders gaat vestigen nu de kerk per 1 augustus een museum wordt.

Als 2^e generatie gabber was ik bij het vertrekken van de locatie over 1 ding wel wat teleurgesteld. Als nu, juist op deze locatie’ de rode ‘ Naar House’ bus met kopjes thee, partjes sinaasappel en welwillende mensen met goedbedoelde pogingen je van de muziek f te krijgen was mijn dag compleet geweest. Je kan niet alles hebben in het leven helaas.

Tot de volgende Church Of Techno of ander event wat je hier kan volgen van Magic Festival.