Vorig jaar mocht ik een kijkje nemen op Defqon.1 Weekend Festival. Een dag om nooit meer te vergeten. Een ‘once in a lifetime experience’, eentje waar je in het bejaardentehuis met een glimlach aan terugdenkt. Tot afgelopen vrijdag, want ik ging opnieuw naar het allergrootste hardere stijlen festival ter wereld.
Onze weergoden hadden er ook zin in, want de voorspellingen voor het gehele weekend beloofden veel goeds voor de 250.000 bezoekers uit meer dan 100 verschillende landen, over het hele weekend gemeten, die hun weg naar de ‘holy grounds’ van Defqon.1 wisten te vinden. Alleen de echte ‘Weekend Warriors’ hadden het op donderdagavond lastig met het natte weer. Zij werden beloond met een tropisch weekend vol onvergetelijke herinneringen.
Hoewel ik niet één van die 55.000 fanatiekelingen was die vier dagen lang bleef kamperen op de camping van Defqon.1, liep ik vrijdagavond met een magisch gevoel terug naar mijn auto.
Zo ging het er afgelopen vrijdag aan toe tijdens mijn avontuur op Defqon.1 Weekend Festival!
Zomerse taferelen op ‘The Holy Grounds’
In tegenstelling tot vorig jaar, ging ik dit jaar in mijn eentje naar Defqon.1. Je kunt dus wel stellen dat ‘Path of the Warrior’ ook voor mij van toepassing was. De reis van Breda naar Biddinghuizen verliep op rolletjes en ik kwam dan ook stuiterend mijn auto uit. Eerst even goed insmeren, zeker omdat ik onlangs een nieuwe tattoo heb laten zetten.
Het leek bij aankomst een stuk drukker te zijn dan vorig jaar. Al zou dat wellicht ook kunnen komen omdat ik iets later ben vertrokken.
Met meer dan 500 artiesten over het hele weekend was het onmogelijk om iedereen te zien. Ook waren er meer area’s dan vorig jaar. Naast de RED (mainstage), BLUE (raw hardstyle), BLACK (hardcore), UV (all harder styles live stage), MAGENTA (raw classics), INDIGO (xtra raw), GOLD (hardcore classics), YELLOW (uptempo) en The Big Chill (softere stijlen) kon je dit jaar ook op vrijdag helemaal uit je plaat gaan bij GREEN (rave techno) en ORANGE (psytrance). Veel variatie dus!
Net als vorig jaar waren er ook dit jaar weer kleinere pop-up stages te vinden op het festivalterrein. Zo stond er een bus waar je zelf achter de draaitafels kon staan, zodat je zelf kon ervaren hoe het is om te draaien op zo’n gigantisch festival. Daarnaast had je ook de Fuifkar, een kleine wagen die verstopt was tussen alle eetkraampjes. Hier kon je maximaal knallen op party hardstyle en meezingers. Zo ging het alle kanten op tijdens de set van More Kords.
Een grappig moment was toch wel dat er internationale bezoekers stonden te stampen die geen woord begrepen van alle teksten, maar zichtbaar aan het genieten waren. Dat kan alleen op Defqon.1!
Defqon.1 te warm om te eten, maar toch was het lekker
Het was ongelofelijk warm afgelopen vrijdag, maar ook met deze hitte had de organisatie rekening gehouden. Zo waren er meerdere punten met gratis zonnebrand te vinden op het terrein, waar je even de schaduw kon opzoeken en de mogelijkheid had om jezelf in te smeren. Ook waren er meerdere waterpunten waar gratis water beschikbaar was. Verder was het weer enorm fijn dat er zo ontzettend veel keuze was qua eten dankzij alle foodtrucks. Door de warmte was mijn eetlust ver te zoeken, maar wat ik jullie wel kan vertellen is dat de friet van hetzelfde hoge niveau is als de rest van het festival.
Verse aardappelen met een dunne schil, alsof ze rechtstreeks van de boer kwamen..
Ook qua merchandise was het aanbod weer enorm. Ik vertelde vorig jaar al dat ik normaal eigenlijk zelden tot nooit merchandise koop op een festival, maar ook dit jaar kon ik de verleiding niet weerstaan.
Zo’n waaier is niet alleen handig tegen de warmte, maar is ook een mooi aandenken.
Een dagje Defqon.1 is topsport
Ik heb enorm veel rondjes gelopen om zoveel mogelijk artiesten te kunnen zien. Aan het einde van de dag had ik 3749 calorieën verbrand, 32.545 stappen gezet en 25,17 kilometer afgelegd.
Je kunt dus wel zeggen dat een dag flaneren op Defqon.1 intensiever kan zijn dan een paar keer per week naar de sportschool gaan (wat overigens op het Defqon.1 terrein ook kon, de camping is namelijk uitgerust met een gym!). Laat staan als je er een heel weekend bij bent. En al helemaal als je – net als ik – volledig nuchter bent. Dat begon voor mij al met het lopen vanaf de parkeerplaats naar het festivalterrein.
De echte intensieve inspanningen begonnen voor mij op de RED. The Opening Ceremony met Phuture Noize was een aangename binnenkomer. Ook Darren Styles was precies wat ik op dat moment hoopte te horen.
Daarna was het zweten als de neten in de BLUE om Unresolved te kunnen zien. Daar was het zo warm, dat ik toch maar weer naar de RED ging voor TNT. Na mijn avontuur bij de Fuifkar werd het pas echt intensief bij de set van Adjuzt & The Purge. Toch was ik ook nieuwsgierig naar de set van Da Tweekaz, dus ging ik snel weer terug naar de RED. De sfeer daar was echt waanzinnig en voelde met vlagen zelfs magisch door alle wapperende internationale vlaggen om mij heen.
Tussen alle sets door heb ik ook nog de fanmeeting van EZG bijgewoond, wat voor mij ook een goed moment was om even op te laden. Prachtig om te zien hoeveel fans er waren gekomen om een foto te scoren met deze veelzijdige vocalist. Op de achtergrond hoorde ik de mannen van Major Conspiracy de BLACK volledig op z’n kop zetten. Daar ben ik uiteindelijk ook nog even blijven plakken, om vervolgens de laatste uurtjes door te brengen bij de UV en de RED.
Vooral bij de UV was het genieten met Billx, één van de meest veelzijdige producers die er maar is. Van psytrance tot aan frenchcore, het ging alle kanten op. Daarna was het lachen, gieren en brullen met GPF – die in de line-up stond als D:/CHILDHOOD/TRAUMA.
Aan al het moois komt een einde
Voor mij was helaas alweer het laatste uur aangebroken en die eindig je natuurlijk bij de RED. Terwijl ik de laatste platen van The Gang nog hoorde, was iedereen klaar voor The Spotlight met Rebelion. Een legendarische set met een show om van te smullen. Next level lasershows, vuurwerk dat vanuit alle kanten uit het podium leek te komen en Rebelion in topvorm. Even leek het erop dat dit het ultieme hoogtepunt was, maar dat was voor mij toch wel echt The End Show van vrijdag. Kippenvel tot aan mijn allerkleinste teen toen ik ‘Nothing Else Matters’ hoorde. Een magisch einde van zo’n heerlijke dag!
Defqon.1 Weekend Festival 2023. Het was me een waar genoegen om er weer bij te zijn. Ik hou van festivals, maar dit is er eentje van een ongeëvenaard niveau.
Q-dance stelt nooit teleur.
Mocht je na mijn party report enthousiast zijn geraakt, dan raad ik je aan om er volgend jaar ook bij te zijn!
