Na zo’n lange periode zonder festivals, voelt het goed om te zien hoe wij dit jaar allemaal weer onze weg hebben gevonden naar de allermooiste feestjes. Mijn doel was om zoveel mogelijk festivals te bezoeken en dan is het mooi om naar events te gaan waar je nog nooit bent geweest, maar die wel op je bucketlist staan. Ground Zero bijvoorbeeld, al sinds 2006 het enige nachtfestival in Nederland.
Toch wel iets waar je écht een keer geweest moet zijn, vooral als je ook maar een beetje liefde hebt voor de hardere stijlen. Afgelopen weekend was ik in Bussloo om zelf te ervaren waarom Ground Zero hét ultieme festival is voor iedereen die niet vies is van hardcore – én alles wat nog veel harder gaat.
Lekker verdwalen in het donker
Ik ben gek op hardcore, maar ik ben zeker geen echte kenner. Verwacht van mij dan ook geen uitgebreide analyses over de platen die er gedraaid zijn, want ik ging overal wel op los. Liefde voor snoeiharde sloopsessies is waar het bij mij om draait en daar ben ik zeker niet aan tekort gekomen afgelopen weekend.
Ground Zero bestond dit jaar uit 7 area’s: Mainstage, Bonnie & Clyde, Hellbound, Origins of Frenchcore, Terrordrang, Multigroove en PRSPCT.
Na een lange autorit vanuit Breda – ruim anderhalf uur – kwam ik rond 23:00 aan in Bussloo. Over de omgeving kan ik jullie helaas weinig vertellen, want het was pikkedonker. Het was allemaal erg goed geregeld bij binnenkomst, want in nog geen tien minuten stond ik al op het festivalterrein. De prikkels gierden door mijn hele lijf, want het was toch wel even wennen in het donker. Ik ging heerlijk op alle gekleurde lichtjes – van de kermis attractie midden op het festivalterrein tot aan de felle lasers over het water. De meeste festivals stoppen om 23:00, maar op Ground Zero moest het ‘echte werk’ nog beginnen.
Alleen maar rondjes lopen
Omdat ik niet specifiek voor een artiest kwam, had ik de vrijheid om overal een kijkje te nemen. Als eerste de Mainstage, want die was niet te missen. Qua aankleding en decor was het allemaal erg duister en industrieel, iets wat goed past bij een festival als Ground Zero. De mainstage werd gehost door Dr. Peacock, een pionier op het gebied van frenchcore. Ik was op tijd voor de opening, eentje met alle toeters en bellen – inclusief vuurwerk. Verder vond ik de set van Dr. Peacock met Billx en The Sickest Squad erg tof, wat een platen kwamen er voorbij tijdens deze set.
Mijn nieuwsgierigheid was enorm, dus ik ben bij elke stage aanwezig geweest om de sfeer te proeven. Zo was het proppen bij de Bonnie & Clyde stage, gehost door Partyraiser en Bulletproof. Daar stonden Cryogenic en Trespassed de boel af te breken, samen met Partyraiser. De klappers vlogen voorbij en het was duidelijk dat deze stage populair was. Verder ging ik helemaal uit mijn plaat bij Major Conspiracy en Bulletproof, net als de rest van het publiek.
Ook bij de Hellbound stage was het gezellig druk, waar Lady Dana en Ruffneck achter de draaitafels stonden. Regelrechte legendes in de scene en de liefde vanuit het publiek was voelbaar. Verder heb ik ook even gekeken bij Terrordrang, maar dat was niet echt mijn ding. Al stonden er genoeg fanatiekelingen die het overduidelijk naar hun zin hadden.
Ouderwets raven
Mijn favoriete stage was toch wel die van Multigroove. Heerlijk al die oude classics! Van jump tot aan hardcore, alles kwam voorbij. De gemiddelde leeftijd lag hier een stuk hoger dan bij de andere stages en de sfeer was fantastisch. Ik kreeg het gevoel alsof ik beland was op een smerige rave, midden in het bos. Luna, Pavo, Pila, Bass-D en Vince – allemaal grote helden. Supertof om MC Den= weer te zien, niet alleen een fantastische MC maar ook een geweldig mens.
Ook de PRSPCT stage vond ik erg tof, ondanks het hier wat rustiger was dan bij de andere stages. Van drum ’n bass tot aan industrial hardcore, het ging er enorm stevig aan toe. De laatste – maar zeker niet de minste – stage waar ik ben geweest, was de Origins of Frenchcore stage. Maissouille, frenchcore op z’n allerbest. Wat een heerlijke set was dit!
Meer dan alleen muziek
Op het festivalterrein zelf was er meer dan genoeg te beleven, zelfs als je niet stond te stampen bij de stages. Zo kon je een tattoo laten zetten, iets wat ik mezelf eigenlijk niet echt kon voorstellen dat je dit zou doen op een festival. Ik had het mis, want er werden aan de lopende band tattoos gezet en het animo hiervoor was enorm groot. Ook kon je even lekker rustig chillen bij het water en uiteraard was er ook merchandise te koop, in alle soorten en maten.
Verder stonden er allerlei eetkraampjes op het terrein. Als vegetariër was ik blij om te zien dat er ook voor mij meer dan genoeg keuze was. Helaas was het hier enorm druk, al was het bij de bar nog veel drukker. Erg vervelend, maar als organisatie kun je er vrij weinig aan doen als 30% van je personeel niet komt opdagen. Toch wel iets van nu, al was het geen pretje om zo lang te moeten wachten op je drankje.
De laatste loodjes
Helaas ben ik niet tot het einde gebleven, maar dat mag de pret niet drukken. Ground Zero was een unieke ervaring, een prachtig festival dat ik zeker niet had willen missen. Als je gek bent op hardcore en niet vies bent van raven in de nacht, dan zou ik zaterdag 26 augustus 2023 zeker alvast even omcirkelen in je agenda. Op naar de volgend jaar!
