Precies anderhalve week geleden was ik op het industriële en zonovergoten Parco Dora terrein op een festival, dat al een langere tijd op mijn bucketlist stond. ‘Uiteraard’ heb ik het hier over: Kappa FuturFestival in Turijn, Italië. Zaterdag 7 en zondag 8 juli heb ik samen met nog zo’n 45.000 andere bezoekers, de beste artiesten uit de Techno en Tech-House scene mogen meemaken tijdens de 7e editie van Kappa FuturFestival. Hoe ik dit ervaren heb en dat eruit zag ga je nu zien en lezen.
De reis ernaartoe. Andiamo a Torino.
Na een keer een set van Sam Paganini op een eerdere editie van Kappa Futurfestival op YouTube gezien te hebben waren mijn maat en ik overtuigd dat wij een naar dit festival wouden gaan. De sfeer, en vooral de setting leek ons een geweldige ervaring om in het echt mee te maken. Daarom besloten we dit jaar om in de afgetrapte Ford Focus van mijn raver buddy (die we liefkozend tot de Techno Mobile hebben omgedoopt) in te stappen en aan de 12 uur lange reis naar Turijn te beginnen. Je zou denken dat een beetje diesel, een paar technosetjes en voldoende vastberadenheid genoeg zou zijn om daar te komen. Op de harde manier hebben we geleerd dat een goed onderhouden auto minstens net zo belangrijk is. Uiteindelijk kwam het wel goed, maar mijn tip zou wel zijn om met het vliegtuig te gaan. Scheelt wel wat stress en je komt er net wat meer uitgerust aan.
Parco dora. Een waardig techno Colosseum.
Het Parco Dora terrein is naar mijn mening wel een van de hoogtepunten van het Futurefestival zelf. Het park telt zo’n 450.000 vierkante meter met veel groen en een rivier die decennialang geëxploiteerd is door de omliggende fabrieken. Het industriële verleden van dit park is terug te zien in de fabriekshallen, pilaren en schoorstenen de je nog overal verspreid ziet staan. De perfecte setting voor een zomer rave.
Dag 1
Het is rond 2 uur s ’middags, de temperatuur is boven de 30 graden en ‘alles begint net in te werken’ terwijl we het festivalterrein in lopen. Om me heen zie ik alleen maar visnet rokken, shirtloze Italo binkies en leren stofjes die amper een lichamen bekleden. Als het niet voor de liveset van Amelie Lens was die op de achtergrond draaide zou je bijna zeggen dat je op een buitenlucht versie van de Kama Sutra beurs bent beland. Naast wat “nipple slips” hier en daar, valt er 1 ding meteen op; de sfeer zit er goed in! Ondanks de warme temperaturen zie je het publiek keihard ‘vuistpompen’ en losgaan bij de drops. Wie mij ontzettend goed bevielen waren de Britse dj Hot Since 82 en de Italiaan Joseph Capriati. De één goed voor ultiem lekkere deephouse en de ander een Drumcode producer met hele dikke techno in zijn set.
Dag 2
Eigenlijk was het niet de bedoeling om dag 2 naar het festival te gaan. Dag 1 was echter zo goed bevallen, en een aanlokkelijke line-up maakten de keuze makkelijk om meteen dag 2 er achteraan te plakken. De gekkigheid van Jamie Jones en Seth Troxler zette de toon, kaartjes konden we nog aan de deur halen. Uiteindelijk hebben we het ook nog volgehouden tot aan de afterparty die ergens in de stadscentrum gehouden werd. Lekker tot 6 uur s’ochtends met klamme ruggetjes staan beuken in een rauwe Italiaanse club, waar net voldoende zuurstof was om de volgende peuk aan te steken. Heerlijk. Grazie. Ciao en misschien tot volgend jaar Futurefestival in Turijn.
Tot slot een paar korte impressies:
- Special dank aan gastreporter Alex voor zijn festivalverslag van Kappa Futurefestival in Turijn (Italië)
