Mijn Smeerboel Festival voorpret begon enkele maanden geleden, toen Smeerboel via haar socials een wedstrijd in het leven bracht. Het was 1e paasdag, het ontbijt net achter de kiezen, toen ik het voorbij zag komen; ‘de eerste 3 personen die een filmpje instuurden waarin ze een ei kapot kopten om daarna Smeerboel te roepen zouden een ticket winnen’. Lang verhaal kort, mijn zoon fungeerde als cameraman terwijl mijn oudste dochter een ei naar mijn hoofd gooide. Hun lol, ik een ticket, iedereen blij! 

Grote diversiteit op Smeerboel

Op een festival met meerdere stijlen muziek wint de techno stage het altijd voor me, en man, wat had club Basis de programmering voor elkaar. Dion, Spiering, Beekwilder, I Hate Models, Shlomo, AnD en Rebekah, de lol kon niet op. Maar Smeerboel is een festival van grote diversiteit. Vele soorten housemuziek kwamen aan bod, elk met haar eigen fantastische stage, een fanatieke crowd en bomvol energie.

[ux_gallery ids=”76899,76900,76901,76902,76903,76904,76905,76897,76898,76896″ style=”none” type=”grid” grid=”2″ col_spacing=”xsmall”]

In de aanloop naar zaterdag kwamen de berichten over slecht weer vaker binnen druppelen. Het team achter Smeerboel ging hier fantastisch mee om, van de aankondigingen op de socials tot de aanpassingen op het terrein. Dik voor elkaar en prima gecommuniceerd. Er waren extra loopplaten neergelegd en last minute besloten om op 1 stage na alles te overkappen is het minste wat je kan doen. Smeerboel nam hierin haar verantwoordelijkheid en is wat mij betreft een voorbeeld in deze.

Zonnetje, wolkje en niet te heet

Beter mee verlegen, als om verlegen bleek later want het was heerlijk festival weer. Een lekker zonnetje, een wolkje hier en daar, droog en niet te heet. Alle ingrediënten waren aanwezig voor alweer een heerlijke festival dag. Zoals altijd waren wij vroeg op het terrein, wat de gelegenheid gaf even rustig de omgeving in ons op te nemen. Wat is wat, waar is waar. De logistiek zat logisch in elkaar en resulteerde in geen enkele wachttijd. Nergens. De entree, het scoren van je munten, het halen van een drankje, alles ging snel. Zelfs de wachttijden bij de dixies waren zeer acceptabel, dat is voor de dames ook wel eens fijn. 5 minuten wachten voor er een deur opengaat is heel normaal maar daar was op Smeerboel geen sprake van.

De techno tempel van Smeerboel

Eindelijk was het tijd om de techno tempel te betreden. Cynthia Spiering draaide, en ik was persoonlijk blij dat ze vroeg geprogrammeerd stond. Ik vind haar één van Neer’lands beste techno artiesten maar de laatste tijd wordt ze vaak geboekt om een gabberset te draaien óf ze sluit er zelf mee af naarmate ze een later tijdslot krijgt. In de stijl hardcore die ze op die momenten draait ben ik mijn interesse al een jaar of 20 verloren. Maar goed, de beste vrouw heeft haar muzikale opvoeding genoten van een man die zijn jeugd veelal in de legendarische Energiehallen heeft doorgebracht, een gevalletje paplepel dus. Dit was een solide set waarin stevige techno en snerpende acid elkaar soepel afwisselden. Richting het einde kwamen er wel wat distorted gabbah kicks voor bij vliegen maar de overlap tussen early hardstyle, rave, gabber en de harde kant binnen techno is een kleine tegenwoordig.

10 minuten voor het einde maakten mijn vriendin en ik even snel een peukie/plassen/water bijvul rondje want I hate Models stond te beginnen. Shame on me, maar dit was de eerste keer dat ik hem aan het werk zag en we wilden geen minuut missen. Wát een fantastische set. Na een vrij lang, spookachtige intro beukte de acid door de speakers. Hij draaide een zeer gevarieerde set waarin trancy- en hard techno, melodieuze tracks en diepe synthlijnen elkaar afwisselden. Zijn on stage ADHD performance maakt het af, heldige set.

Remco Beekwilder nam het stokje over op een manier die mij persoonlijk het dichts aan het hart ligt. Geen fratsen, geen invloeden van andere stijlen waar heel veel artiesten zich wel aan wagen tegenwoordig. Gewoon, pure techno. Opzwepend, stevig, no nonsens. Heerlijke set!

[ux_gallery ids=”76780,76774,76775,76776,76777,76778,76781″ style=”none” type=”grid” grid=”2″ col_spacing=”xsmall”]

Oren en ogen te kort

Een van mijn favoriete techno artiesten is ROD, Benny Rodrigues zijn alter ego. We besloten om eens een keer van ons techno geloof af te stappen om hem te zien. De techno tempel werd verlaten en de wandeling naar de Centrale aanvaard. Tijdens deze wandeling hebben we ons kostelijk vermaakt met alles wat er te zien en beleven was. Hottubs, een kinky kapper, touw kon er gesprongen worden, mensen die rondreden op grote speelgoed knuffels, voor de liefhebber kon er oldscool geknutseld worden met lijm en karton. Ik heb een midgetgolf baan gezien en een levensgroot Dokter Bibber spel. Daarna zag ik een bord waarop werd aangekondigd ´Naaistreeks Tepelflossen – maak hier je eigen versiering. De resultaten hiervan heb ik helaas niet mogen aanschouwen.

Bij de entree stond een mobiel karretje, de wacht muziek kar, en het geluid wat deze produceerde klonk alsof je over een industrie terrein aan komt lopen en vanuit de verte de basslijnen uit een gare loods met elke stap die je zet harder klinken. Geinig detail. Ook kwamen we de hakbak tegen, een zeecontainer waarin én voor een enthousiaste menigte stond te rammen. Top sfeertje hier, met voornamelijk millennium hardcore de keren dat wij er waren. Millennium het genre wat zich rond 2003 ontwikkelde nadat de hardcore scéne een paar jaar diepe dalen kende. Ik kom voor de muziek, het is aan mij allemaal niet besteed maar grote schare mensen vermaakte zich er uitstekend mee.

Na deze wandeling waarbij alle zintuigen werden geprikkeld dus bij de centrale aangekomen. Een grote doorschijnende koepel was van verre al zichtbaar. Eenmaal onder de koepel was een oude groeve fabriek het fantastische decor. Zulke industriële uitzichten doen mijn hart een bonkje sneller kloppen. Tot mijn verbazing stond de Sluwe Vos te draaien en niet Benny. Ervan uitgaande dat Benny om welke reden dan ook niet kon optreden zijn we weer terug gelopen. Om er vandaag achter te komen dat Benny op een andere stage stond, niet heel slim van me.

No hard feelings

Weer teruggelopen richting de Basis tent, om onderweg nog even van de silent disco gebruik te maken. Op een afstand ziet dat er grappig uit. Het zelf ervaren te hebben ben ik niet heel enthousiast. Je kon je eigen muziek ‘selecteren’ waardoor iedereen anders danste en op verschillende momenten aanzette voor de drop die alleen jij hoort. Het zag er een beetje uit als een aflevering van the Walking Dead.

Bij de redelijk uitgebreide foodcourt nog even wat fruit gescoord en dat was, zoals op elk festival, even schrikken. €3,20 voor 1 banaan is echt een ongelooflijk verdienmodel. Dit had best een half muntje mogen zijn. Liever nog zie ik festivals over gaan op een pin only systeem waar de prijzen echt naar waarde verdeeld kunnen worden in plaats van 1 munt voor nagenoeg alles waardoor een glas wijn en een patatje even duur zijn als een banaan.

Bij basis terug gekomen stond Shlomo te draaien voor een uitzinnige meute. Een heerlijke sfeer in de tent. AnD nam het stokje over, en zoals altijd, hij stelde niet teleur. Wat een geweld, Wat een platen keuze. De beste man hanteert een bizar mix tempo en zijn breaks zijn opvallend kort, waardoor stilstaan geen optie is. Een bonk energie! Hierna was voor ons de koek helaas op. Rebekah hebben we niet gezien. De terugreis werd aanvaard.

[ux_gallery ids=”76848,76844,76845,76846,76847,76850,76849″ style=”none” type=”grid” grid=”2″ col_spacing=”xsmall”]

Eindcijfer en conclusie Smeerboel Festival

Terugblikkend ben ik enorm onder de indruk van de productie. Logistiek, f&b, de area’s en haar geluidssystemen, de toiletten en het vertier om de muziek heen. Alles was van een bijna ongekend niveau, petje af!

Tel daarbij op de bezoekers. Hoewel het zeer uiteenlopende muziek stijlen waren was het simpelweg 1 grote samensmelting van blije mensen klaar voor een heerlijke dag. Het pluimage aan mensen was zeer verschillend. Vele rolstoelers, hele jonge en hele oude mensen, nieuwe garde en doorgewinterde ravers, die-hards en dagjes mensen. Ik heb zelfs nog een kindje van een jaar of 1.5 gezien met oordoppen op. Waar die vandaan kwam is me nog steeds een raadsel.

Alles bij elkaar, 1 conclusie. Smeerboel Festival, tot volgend jaar!

One house, one love [yotuwp type=”videos” id=”5w0aAbdQyrI” ]

Report Smeerboel 2019

REVIEWS
Click to rate this post!
[Total: 0 Average: 0]