Geboren en getogen Achterhoeker, 21 lentes jong, fan van festivals en nog nooit naar de Zwarte Cross geweest. Dit kan natuurlijk niet, voor Festival Lovers ben ik daarom vrijdag 21 juli naar Lichtenvoorde afgereisd (welgeteld 16 hele kilometers) om daar een van de grootste festivals van Europa bij te wonen.
Gezonde spanning op vrijdag
De dag zelf moest ik eerst nog een ochtend werken waar een aantal collega’s, die al vaker naar de Cross waren geweest, mij al goed warm maakten voor wat er die middag te gebeuren stond. Ik had natuurlijk al eerder van vrienden en bekenden veel gehoord over dit festival en was vanzelfsprekend erg benieuwd. Toen ik om 13:00 uur klaar was ben ik meteen naar huis geracet om daar te eten en klaar te maken voor de middag. Na samen met mijn zusje en een kameraad een goede bodem te hebben gelegd, hebben we ons aan ‘de grote reis’ gewaagt.
De bereikbaarheid was zo veel beter dan ik vooraf had gedacht. Ik ben van de festivals die ik heb gezien grote drukte gewend bij het aanrijden, gezien de Zwarte Cross meer bezoekers trekt dan een gemiddeld festival, verwachte ik ook een veel grotere drukte. Niks bleek minder waar, ik had zo de auto weggezet en vanuit de auto stond ik eigenlijk ook zo op het terrein. Vanuit Festival Lovers kreeg ik persaccredatie, wat betekende dat ik gescheiden van de hoofdingang en via de perstent het terrein op kon komen. Hierdoor werd drukte nog meer vermeden, wat ik wel jammer vond en waarvoor ik ook nog even terug ben gelopen, is de hoofdingang waarboven tante Rikie groot pronkte over (toch wel een beetje haar) rijkdom.
Het paradijs Zwarte Cross
Eenmaal binnen sloeg ik meteen linksaf om te kijken bij het Blagenparadijs, opgezet door Warboel. Hier zijn alleen (mensen met) kinderen toegestaan. Bij de ingang werd ik om die reden samen met mijn vriend tegengehouden. Begrijpelijk, het is de bedoeling dat hier niet Jan en alleman binnenkomt, om zo de rust en veiligheid voor de kinderen zoveel mogelijk te waarborgen. Na uit te leggen dat wij hier kwamen om te schrijven, ikzelf Sander persoonlijk ken (zanger van Warboel) en mijn vriend ook nog een zoon is van een van de muzikanten van Warboel, waren wij toch welkom.
Het Blagenparadijs stond vol met bijna alles wat je kon verzinnen voor kinderen; een mini crossbaan, een klimrek, attracties, schmink, proefjes vanuit de TU Delft en een mini mainstage waar Warboel 2 tot 3 keer per dag optrad. Het ontbrak aan niks, dit was ook te zien aan het plezier wat van niet alleen de kinderen maar ook de ouders af kwam.
Via de Theaterweide, waar allerlei soorten theater en vertel tenten te zien waren die uiteenliepen van rode oor verhaaltjes tot korte theatervoorstellingen, liepen we even naar de Crossbaan om hier nog wat wagens te zien voor Antoon begon. Wij waren hier rond 16:45 uur en op dit moment mochten bezoekers met zelfgemaakte wagens de baan over. Dit was erg leuk om te zien omdat iedereen hier met een eigen creatie het publiek wist te vermaken. Daarnaast waardeerde iedereen uit het publiek elke creatie die langskwam. Dit zorgde voor een erg mooie en positieve sfeer.
Zwarte Cross hoofdpodium
Rond 17:15 uur was het tijd voor een grote naam op het hoofdpodium; Valentijn kwam optreden, beter bekend als Antoon. Met een aantal van zijn hits zweepte hij het publiek goed op. Dit was leuk om te zien, hier zag je jong en oud genieten omdat de muziek van Antoon eigenlijk geen leeftijd kent. Hier zag ik echt goed hoe dit een festival is voor alle leeftijden. Links voor mij stond een groepje jongeren van mijn leeftijd met een biertje in de hand mee te zingen met de nummers, maar 5 meter daarnaast zat een jong meisje op de nek bij haar vader die samen hetzelfde nummer met dezelfde glimlach op het gezicht mee stond te zingen.
Of het toeval was of niet, maar Antoon had bizar veel geluk met het weer, want meteen na zijn show begon het met regenen. Precies optijd om wat te gaan eten. Het werd lastig gemaakt om wat te kiezen maar omdat we al goed en laat middag hadden gegeten voldeden nachos het voor ons. We hebben besloten dit op te eten in de perstent wat gelegen was naast de ingang. Een rustige gezellige tent waar alle journalisten en radio host zaten. Radio 2 zat hier onder anderen met een radiostation on the go. Hier hebben wij even rustig een plekje gezocht en heb ik het artikel tot nu toe rustig kunnen schrijven.
Het Stadsplein
In de perstent hoorde ik mensen praten over de nieuwe area het Stadsplein. Dit wilde ik zelf wel eens zien, dus na wat eten en drinken ben ik weer op pad gegaan. Het Stadsplein was goed te vinden want er was een hele grote poort met daarop ‘Stadsplein’. Niet te missen toch? Hierbinnen was het, je raad het al, net een stadsplein. Alles zat er; diverse kroegjes met elk een eigen thema, een kledingwinkel, een Chinees, een kapper, een tattooshop en ook een open podium. Hier was een orkest/harmonie aan het optreden waardoor ik hier, omdat dit in mijn woonplaats tijdens de kermis te zien is, een kermis gevoel kreeg. Het leek echt op een eigen dorp binnen de gemeente die de Zwarte Cross heette.
Hierna ben ik weer teruggelopen naar het hoofdpodium omdat hier Davina Michelle aan het optreden was en ik haar natuurlijk niet wilde missen. Ik heb regelmatig nummers van haar gehoord, zowel op Spotify, tv en radio. Waar ik normaal artiesten in het echt minder goed vind zingen dan op tape, blies Davina Michelle mij omver met de kwaliteiten die ze daar op het podium toonde. Ik was niet de enige die genoot want in het publiek werd er veel geschreeuwd, meegezongen en gereageerd op wat er op het podium gebeurde. Knap om te zien dat deze vrouw naast het zingen ook de stage presents heeft om het publiek zo mee te krijgen.
Paling en Asbak op de Dansvloer
Gladde Paling en Vieze Asbak begonnen op de Dansvloer met draaien en hier ging een grote groep mensen op af. Het was maar goed dat ik op tijd er heen ging want ik hoorde later dat de stage werd afgesloten wegens de drukte. Deze 2 draaiden alle soorten harde stijlen aan elkaar met mixes van bekende nummers. Dit was meer de muziek die in mijn straatje paste, dus hier heb ik ook een uur goed van kunnen genieten tot ik weer zin had om even wat te eten.
Weer even wat eten. Toch nog trek gekregen van het stampen en dat was een goed moment om een frietje te scoren. Naast mayonaise werd er op de Zwarte Cross ook joppiesaus geserveerd. Dit bracht mij terug naar mijn jeugd, wat de laatste keer was dat ik deze heb gehad. Tijdens het genieten van een frietje begon Eagles of Death Metal te spelen. Leuk voor de afwisseling, dit was muziek waar mijn vader regelmatig naar luisterde. Een aantal van de nummers kwamen mij ook bekend voor. Daarom bleef ik hier ook nog even hangen.
Relaxen en chillen
Hierna was het tijd om iets te bezoeken wat ik al heel lang, heel graag wilde zien; de Reggaeweide. Als je Reggaeweide zegt dan denk je aan puur relaxen toch? Tenminste ik wel. Tussen de hardstyle setjes door is dit dan ook wel even lekker. De stage was niet te missen door de grote rokende joint die naast de ingang stond. De kleuren geel, groen en rood waren aan alle kanten waar je keek te zien. Alles in de Bob Marley sferen. Mensen waren lekker aan het chillen of stonden te genieten van de band die reggae/blues muziek speelde. Wat hing hier een ontspannen sfeer, dit uurtje bijkomen heeft me wel goed gedaan.
Hierna was het tijd om nog even langs de Noaberhood te gaan. Hier werden allemaal Nederlandse hiphop klassiekers gedraaid. De stage leek op een kleine loods, die ondanks dat deze open was aan de zijkant, een hele knusse sfeer gaf. Hier stonden veel jongeren ontzettend hard mee te dansen en mee te feesten op de nummers die werden afgespeeld. Veel leuke remixen bekende nummers. Het voelde echt als een club.
Helaas moest ik hierna om persoonlijke redenen weg.. Ik had graag nog bij Gaycafé de Kast willen kijken en daarna af willen sluiten bij de band Bastille. Van laatstgenoemde heb ik gelukkig van vrienden nog beelden mogen ontvangen. Bastille ken ik van melancholische nummers, deze speelde ze ook wat zorgde voor een hele goeie sfeer en veel blije gezichten zag ik in het publiek. Dit was een mooie afsluiting van een mooie festivaldag.
Ik wil graag Festival Lovers en de Feestfabriek bedanken voor deze geweldige ervaring in mijn eigen achtertuin. Hopelijk tot volgend jaar en we houden jullie website in de gaten voor nieuwe updates!! De nieuwe datum van Zwarte Cross 2024 is inmiddels ook al bekend!
Alle foto’s zijn gemaakt door Sanne Steenbreker.
